پلتفرم اینترنت اشیا چیست؟
احتمالا اخیرا با کلمه “پلتفرم اینترنت اشیا” رو به رو شده اید. سال قبل، با سرعت قابل توجهی به تعداد ۴۵۰ پلتفرم اینترنت اشیا رسیدیم در حالی که طبق گفته کارشناسان این عدد به زودی به ۱۰۰۰ خواهد رسید. بازار پلتفرم های اینترنت اشیا میزان رشد مرکب سالانه ۳۹ درصدی را تجربه می کند که پیشبینی می شود در سال ۲۰۲۳ از رقم قابل توجه ۲۲ بیلیون دلار عبور کند. حال این سوال ایجاد می شود که دقیقا یک پلتفرم اینترنت اشیا چیست؟ یا اینکه، یک پلتفرم اینترنت اشیا در کدام قسمت راه حل های اینترنت اشیا قرار می گیرد؟ پلتفرم های اینترنت اشیا یک عضو حیاتی از اکوسیستم اینترنت اشیا هستند. هرچند، خیلی از افراد همچنان از نقش دقیق آنها بی اطلاع هستند. در ادامه به تشریح و بیان تفاوت های ظریف آنها خواهیم پرداخت.
به طور کلی پلتفرم های اینترنت اشیا نرم افزار های پشتیبان و حمایت کننده ای هستند که اتصال هر چیزی را در یک سیستم اینترنت اشیا ممکن می سازند.
جهت شفافیت بیشتر مطلب در این بخش توضیحات ساده و غیر پیچیده ای ارائه می شود. موضوعاتی نظیر ماهیت اصلی پلتفرم ها، چه زمانی کسب و کارها باید از آنها استفاده کنند و همچنین ملاحظاتی که هنگام انتخاب کردن آنها باید مدنظر قرار گیرند، بحث خواهد شد.
بنابراین، به شکل دقیق یک پلتفرم اینترنت اشیا چیست؟
برای اینکه مفهوم پلتفرم اینترنت اشیا را متوجه شوید، باید درک درستی از جریان کلی سیستم اینترنت اشیا داشته باشید. به طور کلی می توان این سیستم را در مراحل زیر خلاصه کرد.
– یک سیستم کامل اینترنت اشیا نیازمند سخت افزار هایی شامل دستگاه ها و حسگرهای مختلف است. این حسگرها و دستگاه ها داده را از محیط جمع آوری می کنند ( مانند حسگر اندازه گیری رطوبت ) و یا اینکه عملیاتی را در محیط انجام می دهند ( آبپاش های زمین های زراعی).
– یک سیستم کامل اینترنت اشیا نیازمند اتصال است. سخت افزارها نیازمند راهی هستند تا بتوانند داده های خود را به فضایی نظیر ابر ارسال کنند یا فرامینی را از فضای ابری دریافت کنند. در یک سیستم اینترنت اشیا، یک گام میانی می تواند بین اشیا و فضای ابری قرار بگیرد و این دو را به هم متصل کند. این کار به وسیله تجهیزاتی نظیر Router ها و Gateway ها صورت می پذیرد.
– یک سیستم کامل اینترنت اشیا نیازمند نرم افزار است. معمولا این نرم افزارها در دل فضای ابری قرار می گیرند و وظیفه تحلیل داده های جمع آوری شده را بر عهده دارند. عملیات نیز با دستور این نرم افزار ها انجام می گیرند.
– در نهایت یک سیستم کامل اینترنت اشیا نیازمند رابط کاربری است. برای اینکه تمامی موارد قبلی به ثمر برسند، باید یک راهی وجود داشته باشد تا کاربران با استفاده از آن با سیستم اینترنت اشیا ارتباط برقرار کنند. این رابط می تواند تحت قالب یک برنامه کاربردی تحت وب یا یک برنامه گوشی تلفن همراه باشد.
به طور کلی پلتفرم های اینترنت اشیا نرم افزار های پشتیبان و حمایت کننده ای هستند که اتصال هر چیزی را در یک سیستم اینترنت اشیا ممکن می سازند. یک پلتفرم اینترنت اشیا ارتباطات، جریان داده، مدیریت دستگاه ها و کارآیی برنامه های کاربردی را تسهیل می کند.
پلتفرم های اینترنت اشیا در قسمت سوم و گاها چهارم تعاریف بالا قرار می گیرند. با وجود انواع مختلف سخت افزارها و تکنولوژی های ارتباطی، باید راهی جهت برقراری ارتباط و همکاری بین آنها وجود داشته باشد. پلتفرم های اینترنت اشیا در پی حل این مشکل هستند.
پلتفرم های اینترنت اشیا کمک می کنند تا:
- سخت افزار ها نظیر دستگاه ها و حسگرها متصل شوند.
- مسئول و عهده دار پروتکل های ارتباطی مورد نیاز سخت افزارها و برنامه های کاربردی مختلف باشند.
- امنیت و احراز هویت را برای کاربران و دستگاه ها ارائه دهند.
- جمع آوری، تصویر سازی و تحلیل داده های حسگرها و دستگاه ها را انجام دهند.
- تمامی موارد بالا را با سرویس های تحت وب دیگر ادغام کنند.
چه زمانی سازمان شما باید از یک پلتفرم اینترنت اشیا استفاده کند؟
به علت آنکه اینترنت اشیا یک سیستم از سیستم ها است، در واقع شبکه ای از دستگاه ها و نرم افزار هاست، به ندرت یک سازمان دارای متخصصینی در تمامی حوزه های مرتبط به آن است. از آنجایی که اینترنت اشیا وابسته به ترکیب درستی از علوم مهندسی های مجزا نظیر مکانیک، الکترونیک، نرم افزار و غیره است، پلتفرم های اینترنت اشیا به عنوان یک راه حل برای این مسئله پدید آمدند تا سازمان ها از پس چالش های تکنیکی بدون صرف حقوق بیشتر و جمع آوری متخصصین مربوطه بر آیند.
برای مثال ممکن است سازمان یا شرکت شما در طراحی و ساخت سخت افزار عالی باشد ولی تصمیم بگیرد که اکنون زمان آن است که سخت افزارهایتان هوشمند شوند. به جای بکارگیری روش پر هزینه و زمان بر استخدام توسعه دهندگان نرم افزاری جهت حفظ اختصاصی بودن تمامی مراحل تولید، می توانید یک پلتفرم اینترنت اشیا را انتخاب کنید و بکار گیرید تا با سرعت و صرف هزینه کمتری به هدف خود برسید.
در انتها شایان ذکر است که با وجود تمامی محاسن ذکر شده همچنان نیازمند سبک و سنگین کردن راه حل ها داریم. پلتفرم های اینترنت اشیایی که زمان توسعه را به شکل قابل ملاحظه ای کاهش می دهند در طول مدت هزینه بیشتری دارند. این پلتفرم ها بر حسب میزان بهره وری و یا مدت زمان اشتراک در اختیار مشتریان قرار می گیرند که متعاقبا با گذشت زمان به هزینه های مربوط به آنها اضافه خواهد شد. با وجود این موضوع، حتی با افزایش هزینه ها در زمان بلند مدت در واقع از هزینه های اولیه بسیار بالا جهت راه اندازی طرح نجات پیدا خواهید کرد. پلتفرم هایی که هزینه بالایی را طلب نمیکنند معمولا هزینه را از سمت زمتن به مشتریان تحمیل می کنند. در انتها به اصلی بر می گردیم که پیش تر بیان شد. هرچه مشتریان بیشتر هزینه کنند، کارهای کمتری در سمتشان می ماند و بیشتر کارها به سمت پلتفرم اینترنت اشیا منتقل می شوند که نتیجه آن صرف زمان کمتر جهت پیش برد طرح است.