اصطلاح “اینترنت اشیا” اولین بار توسط کوین اشتون در سال ۱۹۹۹ در شرکت پروکتر و گمبل ارائه شد و ایده آن، ایجاد پیوند میان فناوری جدید RFID و موضوع بسیار داغ اینترنت در زنجیره تأمین شرکت پروکتر و گمبل بود که مورد توجه مدیران اجرایی قرار گرفت. بعدازآن، مرکز MIT Auto-ID چشمانداز اینترنت اشیا خود را در سال ۲۰۰۱ ارائه کرد و سپس اتحادیه بینالمللی مخابرات (ITU) در طی یک گزارش، این فناوری را در سال ۲۰۰۵ بهصورت رسمی معرفی نمود.
اینترنت اشیا دیدگاهی نوین در صنعت فناوری اطلاعات است که تمامی مفاهیم فنی، اجتماعی و اقتصادی را شامل می شود. در این دیدگاه محصولات، کالاهای مصرفی، خودروها و کامیونها، تجهیزات صنعتی و صنایع (برق، تلفن و …)، حسگرها و دیگر مؤلفهها؛ هر روزه توسط اتصالات اینترنتی و همچنین قابلیتهای قدرتمند تحلیلی دادهها با یکدیگر ترکیبشدهاند تا نحوه کارکرد و زندگی ما را دگرگون کنند. پروژههای انجامشده دراین حوزه بر اینترنت و اقتصاد، تاثیر بسیار چشمگیری داشته؛ به نحوی که پیش بینی ها نشان میدهد تا سال ۲۰۲۵ در حدود ۱۰۰ میلیارد شئ متصل به اینترنت اشیا خواهیم داشت که این اتصالات تأثیر بیش از ۱۱ تریلیون دلاری در اقتصاد جهان دارد.
– در حال حاضر مدرس دانشگاه و دبیراجرایی مرکز تحقیقات اینترنت اشیا .
– مدیر پروژههای هوشمند سازی صنعت خودرو، ریلی و فرودگاهی.
– انتشار ۵ جلد کتاب اینترنت اشیا.
– تاکنون بیش از ۵۰ مقاله در حوزه اینترنت اشیا در کنفرانسها و مجلات معتبر داخلی و خارجی منتشر کرده و همچنین در کارگاهها، نشستها و کنفرانسهای بسیاری در زمینه اینترنت اشیا بهعنوان مدرس و سخنران حضور داشتهاند.
– حوزه تخصصی اقتصاد دیجیتالی و کسب و کار اینترنت اشیا.
– مشاور طرح های پژوهشی و اجرایی هوشمندسازی و مبتنی بر اکوسیستم اینترنت اشیا.