مدتی است که اینترنت اشیا به عنوان فناوری شناخته شده است که توانایی تقویت فوق العاده تجارت و غنی سازی تقریباً همه جنبه های زندگی ما را دارد. اخیرا، شاهد نوآوری های باورنکردنی اینترنت اشیا در زندگی از جمله در زمینه سلامتی و نظارت از راه دور ، شهرهای هوشمند ، شارژ EV و محیط زیست ، زنجیره تأمین متصل ، تولید هوشمند و موارد دیگر هستیم. با این حال، با وجود نوآوری قابل توجه و انفجار عظیمی در فن آوری های اینترنت اشیا، دستگاه ها و خدمات، اتصالات اینترنت اشیا سلولی امروز، تعداد ۱٫۷ میلیارد، بسیار کمتر از پتانسیل بینی شده در سال های اولیه صنعت می باشد. با خلاقیت و نوآوری های اخیر، ما فقط می توانیم به محدودیت های اتصال MNO در حال انجام در حوزه “رومینگ دائمی” به عنوان عامل محدود کننده که مانع پیشرفت و جلوگیری از شکوفایی صنعت است اشاره کنیم.

هنگامی که یک دستگاه اینترنت اشیا بیش از ۹۰ روز به شبکه خارج از محدوده خود متصل باشد ، توسط MNO “رومینگ دائمی” تلقی می شود و بیشتر اوقات منجر به قطع ارتباط از شبکه می شود. برای استقرار شرکتهای جهانی اینترنت اشیا پیامدهای قابل توجهی دارد. اولاً ، رومینگ دائمی در حال تبدیل شدن به وضعیتی است زمانی که مدل های تجاری رومینگ ورودی برای اپراتورهای شبکه تلفن همراه (MNO) چندان جذاب نیستند. اما ۸۰٪ موافقت نامه های رومینگ بین اپراتورها هم از PSM (حالت صرفه جویی در مصرف برق) و هم از eDRX [DL1] ، (و از پذیرش متناوب گسترده) پشتیبانی نمی کنند که هر دو مورد برای مدیریت دوام باتری در دستگاه های اینترنت اشیا که به صورت محلی به شبکه متصل می شوند ، ضروری است.

ثانیاً ، “داده های رومینگ” باید دوباره بهینه شوند و این معماری های مسیریابی داده باعث ایجاد ظرفیت در شبکه ، تأخیر در عملکرد می شوند ، که برای اکثر برنامه های اینترنت اشیا قابل قبول نیست و به طور حتم منجر به عملکرد ضعیف برنامه ها می شود. بعلاوه ، اختلافات تجاری بین MNO ها بر سر توافقات رومینگ ، که غالباً در کوتاه مدت اتفاق می افتد ، می تواند منجر به خاتمه توافق نامه های اتصال بین طرفین و در نتیجه قطع اتصال برای دستگاه های اینترنت اشیا enterprise سازمانی شود.

سرانجام ، کشورهایی مانند استرالیا ، ایالات متحده ، چین ، کانادا ، هند ، ترکیه و سنگاپور محدودیت هایی را ایجاد کرده و در برخی موارد ممنوعیت های رومینگ دائمی را به طور کامل نشان می دهند ، به این معنی که هرگونه استقرار اینترنت اشیا در مقیاس تحت تأثیر قرار می گیرد. این زمینه محدودیت های خفقان آور در بازار اینترنت اشیا ، پیشرفت را محدود می کند و آینده آن را تهدید می کند. بنابراین ، چه گزینه های بالقوه ای وجود دارد که می تواند به تجارت جهانی اینترنت اشیا کمک کند تا این محدودیت ها را دور بزند؟

نسل بعدی ، eSIM هوشمند و راه حل های محلی سازی شبکه (که از توافق نامه های محلی سازی و ارتباط شبکه با اپراتورهای منطقه ای استفاده می کنند) فرصتی را برای استقرار جهانی اینترنت اشیا فراهم می کند تا از محدودیت های رومینگ فوق الذکر عبور کند و به ارتباط سراسری بی وقفه و بدون مشکل دست یابد. چشم انداز eSIM به کاربر این امکان را می دهد تا برای دسترسی به خدمات داده خود ، از اعتبارنامه هر اپراتور استفاده کند. این راه حل انعطاف پذیر از طریق محلی سازی سیم کارت و انتخاب بیشتر شرکای رومینگ امکان پذیر می کند. بنابراین پروژه ها می توانند با استفاده از رویکرد plug-and-play در مورد سیم کارت راه اندازی شوند. با محلی سازی eSIM ، چالش های رومینگ دائمی برطرف شده و عملکرد برنامه بهبود یابد. علاوه بر این ، مورد تجاری MNO ها جذاب است ، با اتصالات محلی eSIM برای اپراتورهای منطقه ای MNO تا ۵ برابر درآمد بیشتر برای هر دستگاه. این نه تنها از تجارت اینترنت اشیا پشتیبانی می کند بلکه سود قابل توجهی برای MNO های جهانی نیز دارد. این یک وضعیت نوعی برد است.

جایی که راه حل های eSIM به سیم کارت جهانی و راه اندازی اولیه متکی هستند، قادر به ارائه راه حلی منعطف و طولانی مدت برای سرویس سطح بالایی و اتصال سراسری در همه زمان ها نیستند. سیستم عامل ها و فن آوری جدید مانند multi-IMSI eSIM امکان مدیریت پیشرفته پروفایل eUICC را فراهم می کند که  می تواند حداکثر ۱۰ پروفایل راه انداز را در هر زمان ذخیره کند. استاندارد eUICC ضمن حفظ اتصال مجدد ، باعث بهبود چشمگیر زمان و کیفیت سرویس دستگاه می شود. و این پروفایل ها می توانند به راحتی بارگذاری کرد ، و امکان سوئیچینگ بی وقفه بین MNO ها را فراهم کند تا سطح اتصال بهینه را برای استقرار سراسری اینترنت اشیا فراهم کند.

---

---